لئو مک کری. کارگردان و هنرمند عالی آمریکایی که معاصر فرانک کاپرا ست ولی بر خلاف کاپرا در سمت طیف راست می ایستد بخصوص در سالهای پس از جنگ جهانی دوم. اعتلای ژانر اسکرو بال کمدی و خلق کمدیهای دهه ی ۱۹۳۰ با برادران مارکس و لورل و هاردی از دستاوردهای سینمایی اوست.عنصر بدیهه سازی از مشخصات سبک بصری اوست.مک کری با ساختن حقیقت تلخ تصویر سینمایی کری گرانت را در ژانر اسکرو بال کمدی برجسته میسازد. فیلم مانند سایر فیلمهای این ژانر گفتگو محور ، وابسته به کمدی عاشقانه و تلاشی برای به ریشخند گرفتن زندگی طبقات ثروتمند است.ژانری که در دهه ی ۳۰ به مانند ژانر موزیکال مردم آمریکایی را در میانه بحران اقتصادی شاد و سرزنده میسازد. فیلم تمامی مولفههای های یک فیلم اسکرو بال کمدی را به همراه دارد.قصه ی زوجی که کارشان به جدایی و سپس آشتی منتهی میشود.دلایل جدایی به اندازه دلایل آشتی پوچ و انتزاعی است و از زندگی طبقاتی حکایت می کند که سبک بورژوایی زیستن برای آنها از ضروریات ساختاری ست. فیلم در ارائه ی یک کمدی عاشقانه موفق و درخشان است و به ما یاد آوری می کند که مک کری علیرغم تمایلات راست گرایانه و ضد کمونیستیش در دوران پس از جنگ جهانی دوم یک هنرمند بی نظیر است که کمدی را در سینما در دهه ی ۲۰ و ۳۰ به اوج خلاقیت خویش میرساند.
مراد صادقی
No comments:
Post a Comment